سامرا 1404

سلام

    امسال هم خدا را شکر قسمت و روزی مان شد سفر شیرین و دلچسب اربعین با این تفاوت که خانوادگی مشرف شدیم و به مراتب لذت بیشتری از سفر مجردی سال های قبل داشت . هنوز قصدی برای نگارش سفرنامه امسال ندارم . بنابراین روی چند عکس مطالبی را خواهم نوشت .

بعد از عبور آسان از مرز خسروی که همیشه به همه دوستان توصیه کرده ام از این مرز عبور کنند ، با یکدستگاه ون عراقی خودمان را به سامرا رساندیم و بعد عرض سلام به امامین عسکریین و خداحافظی با خانم ها ، یکراست رفتیم به موکب بزرگ "سلام یا مهدی" . 

دو بیت زیر در لحظه تشرف به حرم مطهر گفته شد . 

می شنیدم از زبان زائران
سامرا دارد هوای دیگری
هر که آمد دست خالی برنگشت
رفته او با حال و روز بهتری

آه مجنون 1404/05/15

اربعین 1404

کوله را بستم به عشقی آتشین
عازم کرب و بلایم اربعین

کوله ام با عکس او شد معتبر
میروم با یاد او در این سفر

میروم پای پیاده کربلا
میروم تا کاظمین و سامرا

میروم با یاد او که اینچنین 
گفت با ما ، روزهای واپسین :

"میروم بار دگر مستم کند
بی سر و بی پا و بی دستم کند

میروم کز خویشتن بیرون شوم
در پی لیلا رخی مجنون شوم

هر که نشناسد امام خویش را ؟
بر که بسپارد زمام خویش را ؟ "

در نجف یادش کنم نزد ولی
آنکه عاشق بود بر نام علی

آنکه سر تا پا پر از احساس بود
عاشق و دیوانه عباس بود

گریه می کرد نام مولا می شنید
سینه ها را شعر نابش می درید

داد می زد ، گریه می کرد ، می سرود
با تمام هستی از عمق وجود

نام مولا مست مستش کرده بود
او پناه بر مرتضی آورده بود

دلخوشی او به مولا بود و بس
یا علی جان !  خود به فریادش برس

یا علی جان !  ای امام انس و جان
خواهشم را از دو چشمانم بخوان

شافع ما باش در روز جزا
در گذر از اشتباهات و خطا

آه مجنون 1404/05/13