وضع نامطلوب

سلام

      سال 1389 ،  شنبه های هر هفته ، رأس ساعت 6 صبح ، کمیته درآمد تشکیل و تمامی اعضاء بایستی گزارش عملکرد درآمدی هفته قبل را به استحضار می رساندند . فضای جلسه آنقدر سنگین بود که طعم شیرین پنجشنبه و جمعه ها را تلخ می نمود . چرا که درآمد نواحی و منطقه زیر شصت درصد مانده و پیشرفت محسوسی حاصل نمی شد .

در یکی از همین شنبه های تلخ ، آقای محمدنژاد ، شهردار خوب و محبوب منطقه ،  45 دقیقه ای تآخیر کرد و همین شد باعث سرودن شعر درآمد نامطلوب ! تقدیم به همه همکاران خوبم به ویژه آقای علی کفایی محمدنژاد البته با دو توضیح که : بیت های مربوط به اسامی همکاران ، کاملاً شوخی است وگرنه عملکرد خوب همه آن عزیزان موجب کسب رتبه تک رقمی بین مناطق 22 گانه گردید .

 

در میان جمع ما محبوب نیست
هر چه می کوشیم درآمد خوب نیست

جمع کل درصد ما زیر شصت
این روند نافزون مطلوب نیست

ما بدهکاریم ، توبیخی شدیم
چون شفاهی بود پس مکتوب نیست

شهردار مهربانم باز گفت :
کارتان در چشم ما مرغوب نیست

پارسا را گفته ام من بارها :
کار پسماند ، کار آن محجوب نیست

کار در سطح خیابان است و بس
کار در مُجلّد زرکوب نیست

در نظافت تنبلی و کاهلی
ناظری ناظر به رفت و روب نیست

در فضای سبز هم اوضاع بد است
عابدی در فکر کند وکوب نیست

مومنی مومن به کار خود نشد
در خبرها خوانده ام ، مکسوب نیست

قلب نوذر زیر بار کارهاست
عاقبت مزدش به جز سنگکوب نیست

پست و منصب ها اساسش رابطه است
هیچکس در جای خود منصوب نیست

ای عزیزان تنبلی دیگر بس است
طاقت و صبرم چنان ایّوب نیست

آه مجنون ـ مرداد 1389

این کجا و آن کجا

 

سلام

      صبح امروز جمعه ۵ شهریور ، توئیت دوست عزیزم آقا سید محمد نقیب رو دیدم که زده بود : " هر دو رئیس جمهور ، صبح جمعه دارند ، اما این کجا و آن کجا ". که اشاره ای است به سفر صبح امروز آقای رئیسی به خوزستان . چند بیت زیر تقدیم تان : 

 

این کجا و آن کجا!

هر دو روحانی ، ولیکن این کجا و آن کجا 
هر دو مِیدانی ، ولیکن این کجا و آن کجا 

این یکی در قلب میدان ، می رود در بین ملّت
آن سوی میدان دشمن ، این کجا و آن کجا 

این یکی مانند گندم ، رنگ او رنگ طلا
آن نمی ارزد به ارزن ، این کجا و آن کجا 

صبح جمعه این به خوزستان سفر کرده ولی 
آن به خواب ناز گلشن ،  این کجا و آن کجا

این یکی اهل صداقت ، صاف و شفاف و زلال
آن دروغ روز روشن  ! این کجا و آن کجا

 

آه مجنون ـ 1400/06/05

ای ورامین ـ پیشوا

 

 سلام

     دوره دانشجویی ، مخصوصاً مقطع کارشناسی از بهترین دوره های تحصیلی است . دلایل مختلفی دارد که بماند . دوره دانشجویی ام که از مهر 78 با ورود به دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا در رشته حقوق قضایی آغاز شد و تا تیرماه 1382 به طول انجامید از بهترین دوران زندگی ام به حساب می آید  .

     نقطه عطف آن دوران نیز ورودم به مجموعه خوب بسیج دانشجویی بود . مجموعه ارزشمند و مفیدی که ما را جذب و شیفته خودش کرد . روح امام عزیز عظیم الشأن شاد که با هوشیاری و درایت فرمان تشکیل بسیج و سپس بسیج دانشجویی را صادر کرد . طعم شیرین حضور و فعالیت در مجموعه بسیج را تنها کسانی درک می کنند که در این مدرسه عشق حضوری داشته اند و چه زیبا و بجا گفته اند که : شرف المکان بالمکین . شعر زیر تقدیم همه عزیزان بویژه هم دانشگاهی ها خوبم :

 

ای ورامین ـ پیشوا یادت بخیر
یاد دانشگاه آزادت بخیر

یاد سرماهای بهمن ماه تو
یاد گرماهای مردادت بخیر

یاد خورشیدت و مهتاب شبت
یاد باران ، برف با بادت بخیر

یاد دانشجو ، کلاس و جزوه ها
یاد دَرسَت ، یاد استادت بخیر

سلف سرویس و غذای بعد صف
یاد سوپ و یاد سالادت بخیر

آب و نانت گشته پول و شهریه
یاد آنکه آب و نان دادت بخیر

یاد مدرسه عشقت ، آن بسیج
یاد ایجادش و ایجادت بخیر

یاد اردوهای مشهد یا جنوب
یا نمایشگاه اسنادت بخیر

یاد لیلی ها و مجنون های تو
یاد شیرین ، یاد فرهادت بخیر

لانه کردی در میان شوره زار
یاد آنکه کرده آبادت بخیر

روز تأسیست به سال شصت و چار
یاد اصلت ، یاد بنیادت بخیر

یاد مسئولان دلسوز و عزیز
یاد کارمندان دلشادت بخیر

ابن کاظم اعتبار نام تو
یاد بازار و امامزادت بخیر

بس که دارم در هوایت اعتیاد
یاد دانشجوی معتادت بخیر

گرچه داری حسن ها امّا بدان
یاد عیب و یاد ایرادت بخیر

پاس دادیمت به یار دیگری
یاد آنکس که فرستادت بخیر

باز هم گویم به یاد قبل ها
ای ورامین ـ پیشوا یادت بخیر

آه مجنون ـ 1382

پادشاه ظالم

سلام

    با استقرار شورای ششم و پس از کلی بحث و بررسی ، آقای علیرضا زاکانی بعنوان شهردار تهران انتخاب شد . آقای زاکانی را از اوایل دهه 80 می شناسم . زمانیکه ایشان مسئول بسیج دانشجویی کشور بودند و من دانشجوی بسیجی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین ـ پیشوا . یکی از بهترین دوره های درخشش بسیج دانشجویی .

     از آنجاییکه با دستمال کثیف نمی توان شیشه را پاک کرد ، انتظار می رود آقای زاکانی با آن سابقه درخشان در مبارزه با فساد ، در انتصاب حلقه نزدیک و مدیران ارشد شهرداری تهران بسیار دقت کنند . چرا که هنوز خاطرات مدیران فاسد حتی در دوران های گذشته را خوب به خاطر داریم . مثلا همین سال 1392 را .

شعر "پادشاه ظالم"  را که در مرداد ماه 92 سروده ام ، مربوط به همین معضل بزرگ ، یعنی مدیران نالایق و فاسد است که متأسفانه با نام دین و انقلاب ، هر چه خواستند کردند و هر چه خواستند ، بردند .  تقدیم شما عزیزان :

 

پادشاه ظالم

 

اندازه یک عمر ، بدی من دیدم
یک حرف درست از تو من نشنیدم
بشنو تو کنون دروغ امسال مرا
اینکه ز ته دلم تو را بخشیدم

 

بخشیدن یک مرد ستمگر ، هرگز !
دلبستگی ی به میز و دفتر ، هرگز !
ما نوکر مردم عزیز شهریم
کوتاهی ی در امور کشور ، هرگز !

 

در روز نخست ، از نگاهت خواندم
خارج شده از دایره ی این باندم
صد شکر که همراهی بنده خط خورد
با لطف خدا به باور خود ماندم

 

در باور ما ، ظلم گناه است ، مکن !
دنباله آن در بن چاه است ، مکن !
با ظلم نمی شود سرافرازی کرد
آری بخدا ، که اشتباه است ، مکن !

 

ای بی خبر از خدا! کجا خواهی رفت ؟
چون دود سیاهی! به هوا خواهی رفت
سوگند به نام منتقم ، بی تردید
از "منطقه نبرد" ما خواهی رفت

 

کردی تو ستم به نام دین و قرآن
گفتی تو دروغ ، هم به این و هم آن
آخر چه کسی به تو اجازه داده
راحت بزنی به هر که خواهی بهتان ؟؟

 

این پست و مقام ، آخری هم دارد
این سکّه نقاب دیگری هم دارد
کمتر تو بتاز با غرور و قدرت
زیرا که زمانه داوری هم دارد

 

آنروز ندامت بخدا نزدیک است
تاوان و مکافات بلا نزدیک است
فردا که غروب منصبت پیدا شد
هنگامه ی روشنی ما نزدیک است

 

در پشت سر تو ناله و نفرین است
یک منطقه از وزیر تو غمگین است
هر چند شدی به آخر خط نزدیک
پرونده ی ننگین شما سنگین است

 

گیرم دو سه روز در مقامت ماندی
این اسب غرور و شهوتت را راندی
چند روز دگر که حکم عزلت آمد
ای کاش که نامه مرا می خواندی

 

اینجا شده پاتوق هم استانی ها
هر روز به پاست جشن و مهمانی ها
در نزد خدا که گم نخواهد گشتن
این رابطه ی کثیف پنهانی ها

 

باشد که خدا میان ما حکم کند
با علم خودش ، بی خطا حکم کند*
ماییم گدا و پادشاهی ظالم
مابین گدا و پادشا حکم کند

* فَاللَّهُ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ 
و خداوند در این اختلافات روز قیامت میان آنها حکم خواهد فرمود (  سوره بقره / آیه 113 )
 

آه مجنون ـ مرداد 1392

بهاره رهنما

 

 

 

سلام

     از همان ابتدا هم از این بازیگر متنفر بودم . شاید دلیل تنفر شدیدم ، خودشیفتگی مفرطی است که در همه رفتارهایش ملموس و هویداست ، حتی شیوه سخن گفتنش .

    محرم امسال کلیپی پخش شد از همین خانم بازیگری که به اشتباه خودش را در جایگاهی مقدس قرار داد . چند وقت قبل نیز با سرهم کردن چند کلمه بی معنا ، خودش را شاعر خطاب کرد و اراجیفش را نیز به چاپ سپرد و چند کتابی هم بیرون داد  . بماند که همسر سابقش را نیز بهترین دوست خود می داند و ... .

    قصد نداشتم شعرم را خرج او کنم ، ولی وقتی واکنش و غیرت دینی دوست بزرگوارم آقا سیدمصطفی باقرحسینی را دیدم ، لازم شد چند بیت زیر را تقدیم تان کنم :

 

بهاره رهنما بالای منبر ؟
شما بدتر ز میمون یزیدید!

 

خدا عقل و شرف بر آدمی داد
چرا اینقدر در فقر شدیدید ؟

 

برایم آیه خواندی روی منبر ؟
یقیناً جاهل عصر جدیدید

 

تو جایت منبر پیغمبران نیست
غلط کردی که آنرا برگزیدید

بهاره رهنما شد خالق شعر ؟
و آنهم  شاعر شعر سپیدید ؟

 

الا ای عاشقان شعر و فرهنگ !
به حرف قبل من حالا رسیدید ؟

 

تن حافظ درون گور لرزید
از آن شعری که از ایشان شنیدید

 

سلبریتی که از روی تکبّر
تمام شهر را بی ذوق می دید

 

"نه" خواهر "مرسی"  از شعر قشنگت*
چگونه درّ و گوهر آفریدید؟

 

هنرهای شما یک شعر کم داشت
نمانده تپه ای که نپّریدید

 

سرت گرم هنرهای خودت نیست
شما هم مثل آن صاحب کلیدید

 

مگر کار شما بازیگری نیست ؟
به ما چه که شما چه می خریدید ؟

 

به ما چه که شما وزنت چگونه است ؟
برای لاغری تان چه کشیدید

 

اینستا پر شده از عکس هایت
بسان گاو پیشانی سفیدید!

 

درونت عقده های بازمانده
به ظاهر شاد و خرّم ، پر امیدید!

 

ولی من مطمئنم شادی این نیست
که مثل آدم ندید بدیدید

 

به فکر آخر این زندگی باش
به آن روزی که اینجا ناپدیدید !

 

آه مجنون ـ  1400/06/02

 

* "نه ، مرسی"  ـ اشاره به پاسخ معروف ترامپ به محمدجواد ظریف در مورد مذاکره پس از رفع تحریم ها .

 

استاد سیدمحراب

   

      دوست عزیزم ، استاد سید محراب حسینی مدنی یکی از بهترین های هنر در شهر ورامین اند . اوایل دهه 70 بود که با ورود به پایگاه بسیج کمیل مسجد امیرالمومنین (ع) با چنین فرزانه ای آشنا شدم . خوشنویسی ام را مدیون اویم و خط نسخ را تحت تأثیر خط بسیار زیبای ایشان می نویسم . نکته جالب اینکه تبحر عالی ایشان در هنرهای خطاطی و نقاشی و طراحی و ... کاملا خدادادی است و در همان سنین  کودکی به لطف خدا نابغه ای در این حوزه بوده اند و  هستند . قدرت دست فوق العاده ای در خطاطی و نقاشی دارند . 

 

عکس بالا ، نقاشی با مداد چهره زنده یاد حاج محمّدرضا آقاسی است که استاد سید محراب در سال 1386 بنا به درخواستم کشید و شد اولین وسیله و  زینت دائم منزلم . برای این دوست و استاد فرزانه آرزوی موفقیت دارم و سروده زیرم تقدیم به اوست ، هر چند که سزاوار برتر ز این هاست :

 

ندیدم بهتر از خطّ تو سیّد
ندارد قدرت دست تو همتا

 

برای ما همیشه بوده و هست
خط زیبای تو برتر ز زیبا

 

فروغ جلوه های تو خدایی است
درخشانی میان انجمن ها

 

هنر گم بود در شهر ورامین
ز نقّاشی و خطّت شد هویدا

 

تو استاد الاساتیدی بلاشک
ندارم هیچ تردیدی در اینجا

 

خداوندا خودت محفوظ دارش
عزیز جان مان ، محراب ما را

 

احمد بابایی 1400/03/18

 

 

استاد سیدمحراب حسینی مدنی
در مراسم پاسداشت عروج استاد آقاسی (ره)

 

 

استاد سید محراب حسینی مدنی
در حال نوشتن بر روی پارچه ساتن

 

این نقاشی را نیز با ماژیک مشکی معمولی و در عرض کمتر از ده دقیقه
و بعد از پایان مراسم صفیر عرش1 در دفتر سمعی بصری دانشکده کشاورزی کشیده اند . 

بهترین دوران

سلام

     هر کسی در طول دوران زندگی خود ، دورانی دارد که برایش بهترین است و بهترین دوران برای بسیاری از ما که در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 در بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا بودیم ، همان دوران طلایی در بسیج دانشجویی بود . روزهای خوب با هم بودن که البته در اردوها مخصوصاً اردوهای جنوب به اوج خود می رسید . یادش بخیر !

    ده سال بعد ، عصر یک روز پاییزی ، در بزرگراه امام علی علیه السلام در حین رانندگی ، در همین فکر بودم که بهترین دوران عمر ما گذشت . دیدم این خودش مصرعی است و شعر و شد همین قصیده پایین . البته با حذف ابیات بسیاری ،  تقدیم به شما و  همه دوستان خوبم :

    توضیح عکس : اسفندماه سال 1379 ـ قتلگاه شهدای مظلوم فکه ـ  از سمت راست ناصر زاهدی ، اسماعیل علی آبادی ، علی افشاری ، مهدی قمی ، امیر جابری ، سعید اردستانی و احمد بابایی . متاسفانه اسامی مابقی عزیزان در خاطرم نیست .

بهترین دوران عمر ما گذشت
روزها ، شب های بی همتا گذشت

یاد آن ایام خوب ما بخیر
حیف راحت مثل یک رویا گذشت

دوره تحصیل دانشگاه ما
در ورامین یا که در پیشوا گذشت

خاطرات گرم و شیرین بسیج
ماه های غرق در گرما گذشت

برف های کینه هامان آب شد
چون زمستان پر از سرما گذشت

جای درس و بحث علمی ، وقت ما
در نمایشگاه و اردوها گذشت

ای قباخلو ! ای علی سرشکن
روزگار کل کل و دعوا گذشت

قسمت ما شد کف و پایین شهر
قسمت اصغر شده بالا ، گذشت

یک دهه از عمر ما بر باد رفت
دوره شیرینی حلوا گذشت

هر یکی رنگی گرفته رنگ رنگ
دوره یکرنگی اعضاء گذشت

دوره دلبستگی های قشنگ
دوره حاج اصغر و زهرا گذشت

اشتیاقش جان اصغر را گرفت
روزهای سخت جان فرسا گذشت

گفتمش : اصغر پشیمان می شوی
اصغر از خیر و شرش یکجا گذشت

عاشق او ما شدیم با صد کلک
او کلک زد از کنار ما گذشت

ای خدا خود شاهدی آخر چه شد
او ز عشق پاک خود درجا گذشت

آه مجنون بوی لیلا کی دهد ؟
دوره مجنونی و لیلا گذشت

گفت مجنون : با دو لیلی خوش تر است
عشق پاک آدم و حوّا گذشت

این قصیده داغ ما را تازه کرد
بهترین دوران عمر ما گذشت

آه مجنون / مهرماه 93

برای آقاسیدحسین طباطبایی

 

سلام

    عصر روز عاشورا 1400 ، واتس آپ رو که باز کردم ، دیدم حمید سپهری (چهاردولی) یه عکس فرستاده . بازش کردم . خشکم زد . سریع زنگ زدم بهش . گفتم : این چیه ؟ گفت : این بنده خدا هم رفت .

آقاسیدحسین طباطبایی عزیز اولین نفری است از جمع صمیمی دوستان بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین ـ پیشوا که آسمانی شد . روحش شاد .

      بعد از شنیدن این خبر دردناک  ، رفتم سراغ فیلم ها و خاطرات .  فیلم اردوی جنوب  81  رو دیدم . چقدر فضای دلنشینی بود . آنهایی که جنوب رفته اند خوب می دانند در اسفندماه هوای جنوب مخصوصاً در صبحگاه و شب ها بسیار مطبوع و عالیه . یکی از شب ها در اردوگاه فرات خوابیدیم .  بعد صبحانه گروهی شدیم و رفتیم لب آب . این آقاسید هم نفر آخر بود و پشت به دوربین من می رفت به دنبال بچه ها . یاسین خسروبیگی برای مان مداحی دلنشینی کرد و حسابی چسبید . یه روحانی هم داشتیم که جعفر پاک طینت آورده بود . از آن روحانیون خاصی بود که فقط جعفر می داند و بس  . شهید مدافع حرم مهدی ثامنی راد هم همسفرمان  بود و ما نمی دانستیم که چند سال بعد این پسر خوش سیما و محجوب به چنین سعادتی برسد . روح ایشون هم شاد .

با آقاسیدحسین طباطبایی که از جانبازان گرانقدر جنگ تحمیلی بود ،  درسال 1380 و در دوران دانشجویی آشنا شدم . بیشترین خاطرات ما مربوط میشه به اردوی جنوب سال 81 که عرض کردم .  در آن اردو ، در کنار علی آقا افشاری و علی آقا ندیمی ، فیلمبردار بودم . با وجود عزیزانی چون حاج عباس آقا خاوری ، یاسین خسروبیگی و ... خیلی خوش گذشت . تا این اواخر هم دوستی ما پا برجا بود . حدود سه سال قبل هم در نماز جمعه پیشوا در صحن مطهر امامزاده جعفر (ع) دیدمش . مثل همیشه خوش برخورد و صاف و در نهایت صفا و اخلاص . خنده از روی لبش نمی افتاد . انگار در دهه شصت هستی و در مقابل یک رزمنده . خوشا به سعادتش که همان روحیات را تا آخر حفظ کرد و روسفید رفت .

کلیپ اردوی 81 : دریافت

برای شادی روح آن یار باصفا تصمیم گرفتیم به یک ختم قرآن

هر یک از دوستان جزیی را تقبل کرد

ان شاءالله بحق ارباب بی کفنی که در ایام شهادتش از دنیا رفت بر سر سفره اش باشد و سلام ما روسیاهان را نیز به ارباب برساند . 

 

هفتاد دو دو نوح

     

 

موضوع عاشورا بیشترین سهم را در سروده های مرحوم آقاسی (ره) دارد و همه آنها نیز بدون شک زیبا و دلنشین اند . یکی از زیباترین آنها ، شعر هفتاد و دو تن هست که در آن مرحوم آقاسی (ره) امام حسین علیه السلام را با چهار تن از پیامبران اولو العزم قیاس می کند . نگاه شاعر ،قدرت کلمات و وزن آنان را در این شعر ببینید و لذت ببرید .

 

هفتاد و دو ماه و ظهر عاشورا
شقّ القمر امام را دیدم
هفتاد و دو پشت آسمان خم شد
وقتی کمر امام  را دیدم

 

هفتاد و دو ذبح و یک خلیل الله
در عزم خلیل حق ، خلل ، هرگز !
در سیر و سلوک فی سبیل الله
تعظیم به هیبت هبل ، هرگز !

 

در هلهله بتان هرجایی
اینگونه که دید خود شکستن را ؟
افروخت شراره ستم سوزی
آموخت ره ز خویش رستن را

 

بنگر حرکات نوح اعظم را
در ورطه تشنگی تلاطم کرد
هفتاد و دو کشتی نجات آورد
هفتاد و دو نوح ، وقف مردم کرد

 

هفتاد و دو کاروان و یک سالار
هفتاد و دو باهه روبرو دارد
گاهی ز تنور و گاه بر نیزه
با امّت خویش گفتگو دارد

 

آن اسوه پاکباز می گوید :
آنانکه ز راز مرگ آگاهند
در دشت جنون ز پا نمی افتند
بر مرکب خون هماره در راهند

 

هفتاد و دو صف ، فشرده چون پولاد
هفتاد و دو قبضه موم ، در یک مشت
هفتاد و دو  سرسپرده مولا
تسلیم اشاره های یک انگشت

 

انگشت اشارتی که او دارد
فردا به مصاف می برد ما را
گر شیوه نو پریدن آموزیم
تا قله قاف می برد ما را

 

فردا که ز نیزه می دمد خورشید
فردا که خروس مرگ می خواند
از خنجر و زخم ، حجله می بندیم
ما را چو عروس مرگ می خواند
 

هفتاد و دو لحظه ، لحظه پرواز
هفتاد و دو کربلای پی در پی
هفتاد و دو لحظه سرافرازی
سرهای بریده ، خون چکان بر نی

 

محمدرضا آقاسی (ره)

شیعیان یزیدی

 

شیعه و عافیت ؟  وامصیبت !
دین و اشرافیت ؟ وامصیبت !

 

ای شماییکه در خود خزیدید !
شیعه راستین یزیدید !

 

 

حاج محمدرضا آقاسی (ره)

ظهر عطش

صلی الله علیک یا اباعبدالله

ای تشنه شهید سربریده
دل از سر و از پسر بریده

در ظهر عطش مگر چه دیدی ؟
کز جان و جهان نظر بریدی

ای آب حیات دین احمد !
وی کشتی امّت محمّد !

تو نوح تمام ماسوایی
تاج سر عرش کبریایی

حبّ تو اقامه نماز است
ذکر تو هماره دلنواز است

 

محمّدرضا آقاسی (ره)

شعر یاران

    باسلام

     درست در دی ماه سرد سال 1382 که زلزله ویرانگر بم رخ داد ، در یکی از شب های سرد دوره آموزشی خدمت سربازی ام در آموزشگاه نظامی شهدای کرمانشاه واقع در کیلومتر 17 جاده کامیاران ، به یاد تمامی دوستان خوبم افتادم که در بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین ـ پیشوا سال های بسیار خوب و خاطره انگیزی را با هم سپری کردیم .

از مهرماه 1378 تا تیرماه 1382 که مشغول تحصیل بودم با عزیزانی آشنا شدم که بهترین بودند . یاد همه آن عزیزان در یادم جاودانه است . ماحصل یاد آن شب دوستان سرودن شعری شد که در ادامه می خوانید :

 

به نام آن خدای مهربانی
که جان را داده یار و یاورانی

کنون دارم برایت راستانی
که شاید یک شبی قدرش بدانی

حکایت می کنم از یاورانم (1)
همان یاران خوب هم زمانم

همان جویندگان دانش و فن
همان همدوره های دوره من (2)

همانانی که از جنس بلورند
زلال و پاک و شفافند ، نورند

همانانی که خورشیدند و مهتاب
زلال و پاک و شفافند چون آب

همانانی که محکم همچو کوه اند
سراسر هیبت و عزم و شکوه اند

همانانی که هستند یادگاری
به امروز و به فردای نداری

همانانی که در آن حوزه عشق
بنا کردند با هم موزه عشق

چه عشقی ؟ عشق خدمت ، عشق ایثار
خداوندا ! تو ایشان را نگهدار

کی اند اینان ؟ بسیجیان عاشق
همان فجر و سحر ، یا صبح صادق

همانانی که جنگیدند و رفتند
حیات دیگری دیدند و رفتند

سحرگاهان چو بالی باز کردند
پری بر هم زده پرواز کردند

 ***
نمی دانم چرا در یادم امشب (3)
به یاد قبل ها افتادم امشب

شبم دریاست امّا بی کرانه
دلم دارد هوای صد بهانه

بهانه دارد از یاران حوزه
هم از این دارد و هم آن حوزه

هوای یار در سر دارم امشب
به یاد اصغر (4) و سردارم (5) امشب

هوای جعفر پاک و صمیمی
و گاهی هم فواد و گه ندیمی

و مهدی قاسمی ، گه مصطفی (6) را
گهی آبیاریان ، گه مجتبی را

 و اردستانی محسن یار بعدی
و سید مجتبی یزدی و مهدی (7)

رسول گوهری و پیرهادی
و مهری (8) و ابوالفضل مرادی

امیر جابری و میرزایی (9)
و هادی صدیقی ، مهدی بابایی

و ناصر زاهدی ، بعدی قباخلو
علی اکبر (10) ، علی ی قهرمانلو

و مهدی ی قمی و ذرتی پور
و اسماعیل علی آبادی شور

و عبدالله سلطانی ، ابوذر
و سلطانی (11) و عبدالله آذر (12)

درخشان پور و بهنود و خدایی
و محسن خادمی ، صادق صفایی

محمد کاشکی ، کیخا و شاهین (13)
و گاهی سید عبدالله (14) و یاسین (15)

و گودرزی محمد ، خسروبیگی
ندارم قافیه ، خوردم به تنگی

جواد برزده ، قاسم برکان
رئیسی ، خاوری ، نوری و میشان

حمید چاردلی ، عبدالعلی پور
نقیب و غفاری ، آیت ، قلی پور

حسن عبدالعلی پور شربیان
شکاری ، مصطفی فشکی فراهان

سعید (16) و کاظم (17) و مسعود (18) و یعقوب (19)
علی افشاری ، فخاری محجوب

محمد هوشمند و اصفهانی (20)
که نام جملگی شد جاودانی

در آخر هم به رسم خودنمایی
منم احمد ، منم احمد بابایی

 
رمضان 1382
 

توضیحات :
1) اعضای بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین ـ پیشوا
2) سال های 1378 تا 1382
3) یکی از شب های آموزشی در کرمانشاه
4) اصغر عبدالهیان بجستانی
5) علیرضا کثیری مشهور به سردار
6) مصطفی تاجیک اسماعیلی
7) مهدی رجبی
8) حمید مهری
9) بهروز میرزایی
10) علی اکبر حسنی تبار
11) حمید سلطانی
12) عبدالله آذری
13)شاهین احمدی
14) سید عبدالله طباطبایی
15) یاسین خسروبیگی
16) سعید اردستانی
17) کاظم مشفق
18) مسعود نظری
19) یعقوب رئیسی
20) مجید اصفهانی

مصیبت عظما

   

      دوره تلخ ریاست جمهوری حسن روحانی در حالی رو به پایان است که کام مردم تلخ تلخ است . بزرگترین ایرادم به آقای روحانی کار نکردن و نگاه بالا به پایین اوست . او نه کار کرد و نه با کارشکنان برخورد و معتقدم خودش نیز از کارشکنان بود ، تاریخ بعدها خواهد نوشت . شک ندارم که خدا از او نخواهد گذشت و آخرت سختی در انتظارش خواهد بود .

     او فرصت های بسیاری را از دست داد و با میراث گرانبهای امام و شهدای عزیز خائنانه برخورد کرد . با دشمنان قسم خورده این ملت خندید و بر دلسوزان این آب و خاک پرخاشگرانه شورید . باید بپذیریم جنس حسن روحانی ، جنس رئیس جمهور در تراز جمهوری اسلامی نبود و اساساً انتخاب او اشتباهی بزرگ بود . اگر از انتخاب اشتباه او در دوره اول که ماحصل عدم توافق نامزدهای اصولگرا بود بگذریم ، انتخابش برای دوره دوم اشتباه بزرگتر بود . قالیباف در مناظرات سال 96 درست گفت که : " درختی که چهارسال ثمر ندهد ، دیگر ثمر نخواهد داد " . معتقدم نقش ما مردم در تعیین سرنوشت بسیار مهم است . برخی این نقش را شوخی گرفته اند و ضربه اش را نیز بارها خورده ایم . وقتی بین دستپخت دو نانوا و یا دو آشپز حتی با مواد یکسان تفاوت است مگر می شود بین دو فرد در قامت ریاست جمهوری تفاوتی نباشد ؟؟؟  بگذریم ... شعر "مصیبت عظما" تقدیم به شما عزیزان :

 

گرچه تلخم ولی ... به نام خدا
می نویسم برای خاطره ها

می نویسم ز درد این مردم
می نویسم بخاطر شهدا

می نویسم ... جناب روحانی !
می نویسم آهای ! سر به هوا

دوره ات هم رسید آخر سر
گرچه مانند صد شب یلدا

بخشش تو محال ممکن شد
من حلالت نمی کنم بخدا

عمر ما را سیاه کردی تو
می سپارم تو را به دست قضا

مطمئناً قیامتی هم هست
وعده ما فقط به روز جزا

در قیامت مقابلت هستم
می نشینم برابرت آنجا

با کلید دروغ و با نیرنگ
با پلیدی و تهمت و غوغا

رأی ناپلئونی حرامت کرد
تا به امروز که شدی رسوا

وعده هایت دروغ و پوشالی
کارهایت همه توهم زا

ارزش پول ملی ام گم شد
کو ؟ کجاست ارزش ویزا ؟؟

آب دریاچه ارومیّه
گفته بودی می کنی احیا

قول صد روزه ات دروغی بود
و چه آسان نموده ای حاشا

قطع آب دیار خوزستان
بدتر از ظلم ظهر عاشورا

یک وزیر خدوم کشور دوست
من ندیدم میان این وزرا

قیمت مرغ را خبر داری ؟
شده هم قیمت قزل آلا ؟

دست ما که نمی رسد برگوشت
می خورم جای آن فقط سویا

قیمت آهن و گچ و سیمان
قیمت شیر و روغن و خرما

قیمت خودرو و زمین و ملک
با تو رد شد ز مرز واویلا

جان احمد خبر نداری تو
یا که جمعه نیامده گویا ؟

ای حسن جان مادرت برگرد
تا که بدتر نگشته این دعوا

با رئیسی همیشه بد کردی
در خفا و نهان و در پیدا

گفته ای : نیست مرد میدان او
مرد میدان فقط منم تنها

من قوی و سخنور و حاذق
او ضعیف است و بی سر و بی پا

او برنز است یا مس و مفرغ
ارزش من همیشه قدر طلا

من حقوق دان و صاحب مدرک
خوانده ام دکترا حقوق جزا

با وجود چنین توانایی
با جنابم برابر است آیا ؟؟

بشنو اینک جناب روحانی !
ای که هستی مصیبت عظما

کل ملّت ز تو گریزانند
فی المثل مرتضی و روح الله

صادق و مصطفی و اسکندر
هم سمیرا ، سمیّه و شهلا

حکم اینان برای تو مرگ است
کل مردم داده اند فتوی

خواهشی از خدای خود دارم
ای خدا خود عنایتی فرما

قلب ما را خودت سروری بخش
داریم  از تو : التماس دعا

این دعا را خودت اجابت کن
زودتر حکم او شود اجرا   

آه مجنون ـ 1400/05/12

عید قربان

 

 

بیا ای قطره یکدم اهل دل شو

ز خود بگذر ، به دریا متصل شو 

 

محمدرضا آقاسی (ره)

شروعی دوباره

 

سلام

    بعد از تعطیلی یکباره میهن بلاگ آمدم اینجا . شاید بیشترین دلیل راه اندازی این وبلاگ ، پیشنهاد دوست خوبم آقامجید نقدی بود که اصرار داشت شعرها را در جایی ثبت کنم و طبیعتاً اینجا جای مناسبی به نظر رسید . نظرات شما جالب و مشوق خواهد بود .